Jan Stelmaszewski

Jan Stelmaszewski urodził się 10 czerwca 1974 r. we wsi Charbowo koło Gniezna jako syn Antoniego i Marianny Koszuty. Jego rodzice byli komornikami, zatem w domu rodzinnym panować musiały złe warunki materialne. Był osobą spokojną i opanowaną. 

W dorosłym życiu Jan pracował jako ślusarz lub kowal w Cukrowni w Luboniu. Został zapamiętany, jak wracał do domu po pracy w ręce niosąc skórzana teczkę, aktówkę w której przechowywał niezbędne drobiazgi i posiłki. Razem z żoną Ewą wychowywał gromadkę dzieci. Dodatkowo para zajmowała się hodowlą zwierząt na potrzeby własne. Posiadali przy domu zagrodę.

Zaraz po wybuchu  2 wojny światowej córka Agnieszka z rodziną ukrywała się u rodziców w okresie od września do listopada 1939. Paweł Peters byl represjonowany z powodu bycia Powstańcem Wlkp. Następnie rodzina powrocila do mieszkania przy Fabrycznej na krótki okres czasu bo już w grudniu 1939 mieszkanie  zostało zajęte przez nazistów a oni sami eksmitowani. Jan znajdował wspólny język z zięciem Pawłem Peters. Oboje byli patriotami. 

W 1942 r. Niemcy zmusili go do udziału w pracach leśnych, gdzie zranił się w nogę. W ranę wdała się gangrena. Jan Stelmaszewski zmarł 23 listopada 1942 r. i został pochowany na cmentarzu w Wirach koło Lubonia.